Autobiografia

Autobiografia.

Przekład: Przemysław Gola

Autor: Mikołaj Piejsti

Liczba stron: 67

Oprawa kartonowa, klejona.

ISBN: 978-83-957105-4-4

Mikołaj Piejsti urodził się 10 grudnia 1892
roku w Sankt Petersburgu, zmarł 20 listopada 1947 w Nowym Jorku. Swoje
życie poświęcił głoszeniu Ewangelii oraz zakładaniu ewangelikalnych zborów.
Ojciec Mikołaja, Iwan Iwanowicz, z pochodzenia Szwed, był inżynierem. Wraz
ze swoją żoną, Anną, nawrócił się na chrześcijaństwo ewangeliczne w czasie
tzw. ewangelicznego przebudzenia wśród arystokracji w Sankt Petersburgu.
Ojciec Mikołaja zmarł, gdy ten miał 12 lat. Odtąd młody Mikołaj zmuszony był
podejmować się dorywczych prac, aby pomóc matce w utrzymaniu rodziny.
W 1911 roku Mikołaj Piejsti rozpoczął naukę w metodystycznym seminarium
teologicznym we Fankfurcie nad Menem. Naukę przerwał wybuch I wojny
światowej. Piejsti wrócił do Sankt Petersburga, a stąd udał się do Finlandii,
gdzie rozpowszechniał literaturę biblijną wśród Rosjan, za co też został
aresztowany.
Po zwolnieniu z więzienia objął urząd pastora w jednym z fińskich zborów. Tam
też pojął za żonę jedną ze swoich zborowniczek - Martę.
W 1918 r. Mikołaj, wraz ze swoją żoną Martą i roczną córką, udał się do Rosji,
aby głosić tam Ewangelię. Przebywał najpierw w Sankt Pertersburgu,
przemianowanym na Leningrad, potem udał się do Samary, gdzie urodziła się
mu druga córka. Z powodu działań wojennych wyruszył na Syberię. W Irkucku
zmarła na zapalenie opon mózgowych, osłabiona niedożywieniem, pierwsza
córka.
Piejsti osiadł na dłużej we wschodniej części Syberii, gdzie udało mu się w
Nikolsku Ussuryjskim założyć spory zbór, z którego potem wyłoniły się
kolejne. Tutaj na świat przyszli dwaj jego synowie - Jarł oraz Daniel. W 1922
r. założył szkołę biblijną, kształcącą kaznodziejów i ewangelistów. Przez
pewien czas służył w mieście Harbin w Mandżurii, odwiedził również Europę.